Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

TWENTY3:FIFTY9 - THE COUNT, ACT I, THE SOUL OF A PRISONER

Here in the dark
I can’t see the walls but I feel their oppression
Here in the Dark
I can’t hear the voice of my angel calling
But there is a spark
I don’t know the score but I swear my obsession
Here in the dark I will be free.
Οι ''Ένα λεπτό πριν τα μεσάνυχτα'' (ελεύθερη απόδοση του Twenty3:Fifty9) αποτελούν ένα ακόμη κερασάκι στην πολυεπίπεδη, πολυμορφική, εντυπωσιακή τόσο σ' εμφάνιση όσο και σε γεύση, τούρτα του US Metal. Η οπτική τους όπως εκδηλώνεται μέσα απ' το ντεμπούτο με τον τίτλο σιδηρόδρομο αποδεικνύεται άκρως ενδιαφέρουσα και πιθανότατα ... άκρως αποτρεπτική για καριέρα. Το γράφω γιατί το γκρουπ δεν έχει εταιρία (αυτοχρηματοδοτούμενη κυκλοφορία) και η σοβαρή και εστιασμένη στον σκοπό της (στην τέχνη δηλαδή) μουσική δύσκολα θα προσεγγίσει ακόμη και κάποια εξειδικευμένη στο είδος δισκογραφική. Ας είναι...

Το τετραμελές συγκρότημα από το Τέξας αποφάσισε να βουτήξει κατευθείαν στα βαθιά και ν' ασχοληθεί με την Ευρωπαϊκή κλασική λογοτεχνία. Εν προκειμένω με τον Αλέξανδρο Δουμά και το μυθιστόρημα ''Ο κόμης Μοντεχρήστος". Δύσκολο τόλμημα αν δεν επιχειρήσεις τουριστική προσέγγιση. Και θέλει κι αναλόγου ποιότητας "μουσικό ένδυμα". Κι όμως, το στοίχημα κερδίθηκε. Εν πρώτοις τουλάχιστον γιατί ακολουθεί και δεύτερο μέρος.

Winter is over, and spring fills the air
Feel the sun on your wings
Like the birds in the sky, are our hearts without care
These pale next to your touch
My love, my love...

Στο μουσικό μέρος οι Twenty3:Fifty9 δημιουργούν ένα αμάλγαμα ήχων που προέρχεται απ' το prog rock/metal, το pomp rock με ... ολίγην από US Power και κλασικό Heavy (οι ίδιοι αναφέρουν ως επιρροές τους Crimson Glory, Queensryche, Savatage αλλά και Iron Maiden, Dio). Για να το συγκεκριμενοποιήσω λίγο περισσότερο, φαντασθείτε μία σύνθεση των Genesis με τους (90ies era) Savatage, των Kansas με τους Symphony X, των ELP με τους Fates Warning, των Yes με τους Evergrey και των Dream Theater με συμφωνική μουσική δωματίου. Ως σημεία αναφοράς μόνο. (Ο γνήσιος καλλιτέχνης δανείζεται, ο ατάλαντος αντιγράφει.) Θα θυμίσουν τους Ιταλούς Asgard της περασμένης δεκαετίας, πιθανά Ayreon μεσαίας περιόδου, ίσως Aztec Jade ως προς το πομπώδες του ύφους.

He stares out the window, as steel skies give way to black
No moon tonight, smoky street lamps light the way
His is the weight of judgment and like many times before
Ponders the price one has to pay.
Περίπλοκες συνθέσεις, όμορφα ορχηστρικά ξεσπάσματα, υπέροχα ακουστικά μέρη, θεατρικές (στυλ Peter Gabriel εποχής Genesis) ερμηνείες, κυρίαρχα πλήκτρα, ένας ιδιαίτερος ντράμερ, περιπετειώδης μουσική, το μεγαλείο του Trapped. To The Count, act I, the soul of a prisoner είναι επικό, συμφωνικό, δραματικό, πομπώδες, θεατρικό, μεγαλειώδες, πλήρες. Ως ντεμπούτο θέτει τόσο ψηλά τον πήχη που τρέμω στην ιδέα τί μπορεί ν' ακολουθήσει. Από τους Shadow Gallery και τους Redemption περίμενα την - φετινή - ανάταση του US Prog από τούτους εδώ και τους Hourglass μου προέκυψε. Αναμένω με αγωνία το δεύτερο μέρος.

Here in the Dark
I will become an agent of vengeance
Here in the dark
I’ll sharpen my mind and steady my soul
For I know the mark / Feel the oppression
And they’ll crawl for me one day / hear my obsession
Here in the dark / agent of vengeance
I swear … I will be free...

Δεν υπάρχουν σχόλια: