THE BEST...AND THE REST (2009)

Το 2009 μ.α.χ.χ. μας κούνησε μαντήλι. Τί άφησε, τί πήρε θα φανεί σε βάθος χρόνου. Εδώ θα επιχειρήσω (όπως και πέρσι τέτοιες μέρες) να δώσω μια στιγμιαία απεικόνιση του τί ξεχώρισα. Ήταν μία χρονιά γεμάτη μουσική. Πιθανολογώ (από μια πρόχειρη εκτίμηση) ότι άκουσα περί των τετρακοσίων φετινών κυκλοφοριών. Άλλες περισσότερο, άλλες λιγότερο. Και (με) περιμένουν αρκετές ακόμη. (Σε μία άλλη ζωή ίσως.)

Αρκετά με την ποσότητα. Με την ποιότητα όμως; Ακολουθούν είκοσι δίσκοι που ικανοποίησαν τα αισθητικά μου κριτήρια. Για να προκύψει εικοσάδα απέρριψα με βαριά καρδιά τις δουλειές των Fool's Game, SoundScape, Desert Sin, Hyborian Steel, Veloce Hystoria.

Απέρριψα επίσης τα ep (Manowar, Rising Cross, Fischel's Beast), τα best of (Brave, Galneryus) αλλά και περιπτώσεις ενδιαφέρουσες (Cirrha Niva, Crises, DGM, Distributor, Ignitor, Jupiter Society, Memory Driven, Knight Area) που δεν πρόκαμα να τους δώκω τις ακροάσεις που δικαιούνται. Προλογικά τέρμα, πάμε στο δια ταύτα:

TOP 20

1. FUTURES END - MEMOIRS OF A BROKEN MAN

Τό 'γραψα και στην παρουσίαση : αυτό είναι το heavy metal σήμερα. Τέτοιος πλούτος ιδεών και συναισθημάτων, τόσες εικόνες και ηχοχρώματα, όλη αυτή η έμπνευση κι η ατέλευτη γνώση του χώρου. Ισορροπία του τρόμου το κλάσμα ποιότητας/ποσότητας, μαθηματικά διανύσματα σε πολύχρωμους καμβάδες. Απ' την θεωρία στην πράξη χωρίς απώλειες, γίνεται; Τρέμω στην ιδέα του τί μπορεί να ακολουθήσει. Ήδη κλασικό και καλύτερο από αρκετά απ' αυτά που θεωρούνται κλασικά. Ποιος θα τολμήσει να περάσει πάνω απ' τον πήχη;

2. WHILE HEAVEN WEPT - VAST OCEANS LACHRYMOSE

Αναρωτιέμαι αν οι W.H.W. συνειδητοποίησαν τί δημιούργησαν. Αν ναι να το "κλείσουν το μαγαζί" και ν' ασχοληθούν με κάτι άλλο. Τί καλύτερο να παρουσιάσεις στο μέλλον, πως να ξεπεράσεις το αριστούργημα; Πιθανότατα θα μ' αγνοήσουν και πολύ καλά θα κάνουν γιατί τα ίδια έλεγα κι όταν κυκλοφόρησε το Of Empires Forlorn. Πολύ ιδιαίτερο, ατμοσφαιρικό h.m. που έχει απορροφήσει πολλά μα δεν θυμίζει τίποτα. Τελειότητα...

3. CRESCENT SHIELD - THE STARS OF NEVER SEEN

Περισσότερο έντεχνο, πιο -τεχνοκρατικά- λυρικό, περισσότερο δύσκολο απ' το ντεμπούτο τους. Και γι αυτό το κρίνω καλύτερο. Το US Power με τέτοιες δισκάρες όχι μόνο επιβιώνει σ' εποχές πλήρους διάλυσης μα απομακρύνεται τόσο πολύ ποιοτικά που κοιτάζει μόνο τ' άστρα. Το μαρτυρά και το εξώφυλλο...

4. SLOUGH FEG - APE UPRISING

Ο Scalzi αφού "ξεμπέρδεψε" με τους (θεούς) Hammers of Misfortune έδωσε όλη του την ενεργητικότητα στους Slough Feg. Πιθανότατα και κάποιες "καλλιτεχνικές" απαντήσεις. Πρωτόγονο (στην κυριολεξία του όρου) heavy metal με την καταγγελτικότητα και το υψηλό φιλοσοφικό υπόβαθρο των στίχων του να "στάζουν" αλήθειες. Ωμή πραγματικότητα. Σφαγή κανονική. Αυτός δεν είναι τυπικός δίσκος. Είναι μελοποιημένο φιλοσοφικό δοκίμιο.

5. HEART OF CYGNUS - OVER MOUNTAIN, UNDER HILL

Τούτοι άδικα καταχωρούνται ως progressive. Επικολυρικό hard / heavy παίζουν απλά αγαπούν πολύ τους Rush και τα 70ies γενικότερα. Μεγαλοπρέπεια, απλωμένοι συνθετικοί καμβάδες, κατεργασμένο ταλέντο, ευλογημένοι από τις μούσες.

6. DARKOLOGY - ALTERED REFLECTIONS

Το Breathe Deep the Dark της δεκαετίας μας. Το ξανάγραψα. Απλά ακούστε το. Και μετά αναζητήστε και τα υπόλοιπα project του Michael Harris αρχής γενομένης απ' τους Though Chamber.

7. ALTAR OF OBLIVION - SINEWS OF ANGUISH

Ο epic / doom δίσκος της χρονιάς. Περισσότερο επικός παρά doom. Όμορφο εξώφυλλο, ενδιαφέρον στιχουργικό concept, ένας τενόρος που μαγεύει. Επειγόντως μια κόπια στους Candlemass και στους DoomSword.

8. TWENTY3:FIFTY9 - THE COUNT, ACT I, THE SOUL OF A PRISONER

Πομπώδες, συμφωνικό, δραματικό μουσικό έργο που εμπνέεται απ΄ την κλασική ευρωπαϊκή λογοτεχνία (βλ. Αλέξανδρο Δουμά). Φανερώνει έμπνευση, ταλέντο κι υψηλές φιλοδοξίες. Αργεί το δεύτερο μέρος;

9. CONQUEST OF STEEL - STORM SWORD:RISE OF THE DREAD QUEEN

ΕΠΟΣ!!! Το βρετανικό ατσάλι ξεσκουριάζει, ακονίζεται και υψώνεται στον καθαρό αέρα της ιερής ελληνικής μυθολογίας. ΕΠΟΣ!!!

10. HOURGLASS - OBLIVIOUS TO THE OBVIOUS

Πριν λίγες ημέρες έγραφα για δαύτους. Υψηλών προδιαγραφών prog metal που περιλαμβάνει όλα όσα αγαπήσαμε στο ιδίωμα ακόμη και τις υπερβολές του. Ιδιαίτερα απαιτητικός δίσκος (διπλός για την ακρίβεια). Απευθύνεται σε ακροατές μ' εκπαιδευμένα αυτιά και γερό στομάχι. Μάλλον τους αδικώ με την δέκατη θέση. Μία κόπια στην - κάποτε - αγία τριάδα του χώρου άμεσα.

11. ANCIENT CROSS - ANCIENT CROSS

Το διεκδικούν δύο χρονιές. Σκοτεινό, χθόνιο έπος. Μην ψάχνετε για λάμψη και δόξα εδώ. Μόνη κατάκτηση η επιβίωση. Κανένας ηρωισμός, μονάχα απόγνωση. Και η φλόγα του κεριού που τρεμοπαίζει...

12. EMPYRIA - THE LONG ROAD HOME

Progressive και Καναδάς. Δεν αρκούν; Fates Warning αρχών δεκαετίας ενενήντα μήπως; Ωραία. Ψάξτε τους...

13. BATTLE CRY - TODAY BELONGS TO US

Διμελές(!) συγκρότημα που αγαπά το κλασικό / επικό h.m. τον Dio και τους Manowar. Μακριά, πάντως, από στείρες αντιγραφές κι αναχρονισμούς. Την πολιτική στάση του γκρουπ την παραβλέπω για πολλούς και διάφορους λόγους. Μεγάλη συζήτηση τούτη...

14. TYR - BY THE LIGHT OF THE NORTHERN STAR

Κατώτερο των προηγουμένων μα όχι και των προσδοκιών. Συνειδητή επιλογή. Πιο εύληπτο, πιο "πιασάρικο", πιο εμπορικό σε καλά όμως στάνταρ ποιότητας. Το επόμενο βήμα καθοριστικό.

15. MOB RULES - RADICAL PEACE

Τελικά υπάρχει ζωή στον πλανήτη Euro Power; Οι Mob Rules παλεύουν να μας πείσουν πως ναι. Εμένα τουλάχιστον με "κατάφεραν". Κρίμα να σας ξεφύγει ένας απ' τους λίγους καλούς δίσκους του χώρου που κυκλοφορούν εκεί έξω.

16. THE ARROW - LADY NITE

Ρώσοι π' αγαπούν τον νεοκλασικό ήχο των Rising Force μα και την αισθητική των Athena εποχής Lione. Ευγένεια, λυρισμός, πηγή με γάργαρα νερά.

17. HAMMERFORCE - DICE

Αν θέλετε υποκατάστατο των Blind Guardian ακούστε τους (καλούς) Savage Circus. Τούτοι υιοθετούν, δεν αντιγράφουν. Και το κάνουν εξαιρετικά. Ποιος είπε πως ο θεός δεν παίζει ζάρια;

18. TRIAXIS - KEY TO THE KINGDOM

Φλογερό, παθιασμένο επικό h.m. εξ' Ουαλίας. Καταιγιστικοί ρυθμοί, εντυπωσιακά σόλο. Αυτοχρηματοδοτούμενος δίσκος, ψάχνουν για εταιρία. Αν τους στηρίξουμε θα παλέψουν με καλύτερους όρους.

19. PRODIGAL EARTH - ZENITH II ZERO

Η Ελληνική συμμετοχή στην λίστα. Ότι τραγουδά ο Νίκος είναι -minimum- καλό. Αξίωμα πλέον. Καινούριο Diphtheria πότε με το καλό;

20. ROXXCALIBUR - NWOBHM FOR MUTHAS

Ας μου επιτραπεί μία μικρή απόκλιση. Σπανίως δίνω σημασία σε δίσκους διασκευών. Μα τούτο ξεχωρίζει. Κι όχι μόνο επειδή μετέχουν τρία μέλη των (θεών) Viron. Ακούστε τον. Έχετε να θυμηθείτε πολλά. Κι ακόμη περισσότερα να μάθετε...